top of page
  • Yazarın fotoğrafıHaberciGazete

Yılmaz Gruda, Cemal Tollu, Hasan Ferit Alnar, Sadık Şendil, Oğuz Aral, Kamuran Usluer, Edip Günay



Bugün 26 Temmuz. Yılmaz Gruda, Cemal Tollu, Hasan Ferit Alnar, Sadık Şendil, Oğuz Aral, Kamran Usluer ve Edip Günay'ın ölüm yıldönümleri.

BRT Yayın Grubu olarak bu değerlerimizi saygıyla, sevgiyle anıyoruz.


YILMAZ GRUDA KİMDİR?





Ahmet Yılmaz Gruda, 14 Temmuz 1930 tarihinde İstanbul'da dünyaya geldi. Ankara Ticaret Lisesindeki eğitim sürecini yarıda bırakarak devlet memuru olan Yılmaz Gruda'nın yazdığı şiirler, 1950'li yıllarda, çeşitli dergilerde yayımlanmaya başladı. 1956 yılında girdiği Cep Tiyatrosu'nda başlayan oyunculuk serüveni, Ankara Devlet Tiyatrosu'na ait Küçük Tiyatro'da devam etti. Ankara Meydan Sahnesi ve Nisa Serezli topluluklarında görev yaptı. Bir dönem sahnelerden uzaklaşarak asıl mesleği olan memurluk hayatına dönüp muhasebecilik yaptı. Muammer Karaca Tiyatrosu'nu yönetti. 26 Temmuz 2023'te aramızdan ayrıldı.


Cemal Tollu kimdir?


1899 yılında İstanbul’da doğdu. Resim sanatına ilgisi küçük yaşlarda başlayan Cemal Tollu, ortaokulu bitirince Sanayi-i Nefise’ye girdi. Ancak İstanbul’un işgal yıllarında okul kapanınca, öğrenimine ara vermek zorunda kaldı. Vatani görevini Konya’da yaptı. İstanbul’a dönünce öğrenimini kaldığı yerden sürdürdü. Elazığ Öğretmen Okulu ve Erzincan Askeri Lisesi’ne resim öğretmeni olarak atandı. Almanya’ya giderek Münih’te Hofmann Atölyesi’nde çalıştı. Fransa’da André Lhote, F. Léger ve M. Grommaire’in yanında sanat öğrenimini pekiştirdi. Bir süre de heykeltıraş Despiau’nun yanında çalıştı. İlk sergisini Elazığ’da açtı, Galatasaray sergilerine katıldı. Ankara’da Hitit Müzesi’nde görev yaptı. Akademi’deki reform hareketleri sırasında, Léopold Lévy tarafından Akademi kadrosuna alındı. Önce asistan, sonra atölye hocası oldu. Daha sonra da Resim Bölümü şefliğine getirildi. Resim çalışmalarının yanında, sanat yazarı olarak da etkin bir işlev taşıdı. Yeni Sabah gazetesinde sanat yazıları yazdı. Akademi’de okuttuğu mitoloji derslerini, sonradan kitap halinde yayımladı. 1933’de D Grubu’nun kurucu üyeleri arasında yer aldı. 1946’da, Paris ve Londra’da düzenlenen “Çağdaş Türk Sanatı” sergilerine katıldı. Ölümünden kısa bir süre önce Akademi salonlarında ayrıntılı bir sergisi düzenlendi. 26 Temmuz 1968 yılında İstanbul’da vefat etti. Cemal Tollu, Akademi’de Çallı’nın yanında çalışmış olmakla beraber, sonradan yanlarında öğrenim gördüğü Lhote ve Léger gibi kübist ressamların etkisinde kalarak geliştirdiği kompozisyonlarında, hacimsel ve arkitektonik biçimlere ağırlık verdi. Anadolu Hitit sanatındaki kunt formlardan büyük ölçüde esinlendi. 1930 kuşağı ressamları arasında, yabancı etkileri, yerel kültür değerleriyle kaynaştırıcı etkinliği yönünden önemli bir yeri vardır.


Hasan Ferit Alnar kimdir?




Besteci. 1906'da İstanbul'da doğdu. Annesinin teşvikiyle müziğe daha çocuk yaştayken kanun çalarak başlayan Alnar, 12 yaşındayken "Kanuni" oldu. 16 yaşındayken ilk bestesini yaptı. O yıllar İstanbul Sultanisi'nde okuyan Alnar geceleri, Darüt Talimi Musikisi topluluğuyla sahneye çıkıyordu. Yine o sıralar aynı toplulukla Berlin'e giderek Alman Polydor firması için birkaç plak doldurdu. Bu yolculuklarının birinde Berlin Yüksek Okul müdürü ve besteci Franz Schreker ile tanışan Alnar çok sesli bestelerinin Schreker'in ilgisini çektiğini görünce, bitirmek üzere olduğu İstanbul Mimari Akademisinden ayrıldı ve 1927'de Viyana'ya yerleşti. Viyana Devlet Müzik Akademisinin bestecilik bölümünde Joseph Marx'ın öğrencisi oldu. 1929'da diploma alınca Oswald Kabasla orkestra şefliğinde çalıştı.

1932'de bu bölümü bitirince İstanbul'a dönerek Şehir Tiyatrosunda orkestra şefliği yaptı. 1937'de Ankara Devlet konservetuarında bestecilik dersleri verdi. Konservetuarın Tatbikat Sahnesinde ilk opera gösterisini düzenledi. 1946'da Cumhurbaşkanlığı Filarmoni Orkestrasının şefliğine getirildi. 1952 yılına kadar bu görevde kaldı. 1955'te Viyana'ya yerleşti. 1964 yılında tekrar Ankara'ya döndü. Türk beşlerinin içinde ayrı bir yere sahip olan Alnar teksesli Türk Müziğinden yetişmiş tek bestecisidir. 26 Temmuz 1978'de aramızdan ayrıldı.


Sadık Şendil kimdir?



1913 yılında İstanbul‘da doğmuştur. Babası Lozan’da başarılı bir hariciye görevlisi idi. Önce Saint- Mitchell Fransız Lisesi, ardından Galatasaray Lisesinde okudu. Liseden sonra Tütün Eksperliği Yüksekokulu’nda okuyarak mezun oldu. Okuldan mezun olduktan sonra emekli olana kadar Ziraat Bankası‘nda tütün eksperlerinden biri olarak çalıştı.

Sadık Şendil, Ziraat Bankası’nda tütün eksperliği işini yaparken bir yandan da Bakırköy Halkevi’nde oyun yazıp, yönetmeye başladı.

Şendil’in senaristlik macerası 1953‘de, Cahide Sonku‘lu, Zeki Müren‘li “Beklenen Şarkı”yla başladı.

1953 yılında senaryo yazmaya başladı ve Türk sinemasına en az 200 film kazandırdı. Ayrıca 8 tane de tiyatro eseri yazmıştır.

Sadık Şendil, özellikle Kemal Sunal filmleri ve Hababam Sınıfı serisi filmlerinin senaryolarını yazmıştır.

Sadık Şendil, 1982-1986 yılları arasında Müjdat Gezen‘le birlikte (GÜM) “Güldürü Üretim Merkezi“‘nde çalıştı.

Sözlerini Sadık Şendil’in yazdığı bestesini Şekip Ayhan Özışık‘ın yaptığı “Senede Bir Gün” adlı şarkıyı çok sevdiği ikinci eşi Lahut hanımın penisilin alerjisi nedeniyle ani ölümünden sonra yazmıştır.

Sadık Şendil, ayrıca Teoman Alpay‘ın bestesini yaptığı “Seven Ne Yapmaz” adlı şarkının sözlerini de yazmıştır.

Sadık Şendil, 28 Temmuz 1986 tarihinde İstanbul’da uyurken bir kalp krizi geçirerek 73 yaşında ölmüştür.

Evlilikleri : 1. Eşi: 1931 yılında 18 yaşındayken evlendi. Kısa zamanda boşandı. 2. Eşi: Bursa’da işi gereği bulunduğu sırada liseli bir kız olan Lahut adındaki kızla evlendi. Cem (d.1951) adında bir oğlu oldu. Eşi 1959 yılında öldü. 3. Eşi: 1967 yılında Fatoş Hanım’la evlenir ve ölene dek onunla evli kalır.

Ödülleri: 1974 – 11. Antalya Film Şenliği – En İyi Senaryo (Oh Olsun) 1972 – 9. Antalya Film Şenliği – En İyi Senaryo (Sev Kardeşim) 1970 – 7. Antalya Film Şenliği – En İyi Senaryo (Kalbimin Efendisi)

Senede Bir Gün Gönlümde açmadan solan bir gülsün Her zaman gamlıyım, her zaman üzgün Beklerim yolunu aylar boyunca Yeter ki gel bana senede bir gün

Ağarsın saçlarım, solsun yanağım Adını anmaktan yansın dudağım Bu aşka canımı adayacağım Yeter ki gel bana senede bir gün.

Tiyatro eserleri : 1981 – Kanlı Nigâr 1977 – Ölmeyen Şarkı 1971 – Yedi Kocalı Hürmüz – 1971 – Beklenen Şarkı 1969 – Cilveli Kız 1966 – Fakir Bir Kız Sevdim 1965 – Kocamın Nişanlısı 1965 – İnatçı Gelin

Senaryoları : – Çalsın Sazlar – 1984 – Şaşkın Gelin – 1984 – Gırgıriyede Cümbüş Var – 1983 – Görgüsüzler – 1982 – Gırgıriye – 1981 – Gırgıriyede Şenlik Var – 1981 – Yedi Kocalı Hürmüz – 1980 – Banker Bilo – 1980 – İsyan – 1979 – Ne Olacak Şimdi – 1979 – Hababam Sınıfı Dokuz Doğuruyor – 1978 – Neşeli Günler – 1978 – Gülen Gözler – 1977 – Cennetin Çocukları – 1977 – Hababam Sınıfı Tatilde – 1977 – Gülünüz Güldürünüz – 1977 – Sarhoş – 1977 – Nehir – 1977 – Şabanoğlu Şaban – 1977 – Ne Haber – 1976 – Seni Sevmekle Suçluyum – 1976 – Şeytan Diyor ki – 1976 – Hababam Sınıfı Uyanıyor – 1976 – Aile Şerefi – 1976 – Süt Kardeşler – 1976 – Meraklı Köfteci – 1976 – Bu Nasıl Dünya – 1976 – Bizim Aile / Merhaba – 1975 – Hababam Sınıfı Sınıfta Kaldı – 1975 – Ah Nerede – 1975 – Dam Üstüne Çul Serelim – 1975 – Sevgili Halam – 1975 – Şaşkın Damat – 1975 – Tamam mı Devam mı – 1975 – Üç Gelin Altı Damat – 1975 – Parasızlar – 1974 – Evet mi Hayır mı – 1974 – Killing Kolsuz Kahramana Karşı – 1974 – Köyden İndim Şehire – 1974 – Mavi Boncuk – 1974 – Reisin Kızı – 1974 – Kanlı Deniz – 1974 – Salak Milyoner – 1974 – Salako – 1974 – Şiribim Şiribom – 1974 – Mirasyediler – 1974 – Canım Kardeşim – 1973 – Çulsuz Ali – 1973 – Babaların Günahı – 1973 – Hamsi Nuri – 1973 – Kaynanam Kudurdu – 1973 – Oh Olsun – 1973 – Yalancı Yarim – 1973 – Tarkan: Altın Madalyon – 1972 – Feryat – 1972 – O Ağacın Altında – 1972 – Tatlı Dillim – 1972 – Sev Kardeşim – 1972 – Gecekondu Rüzgarı – 1972 – Ocak Söndürenler – 1972 – Ah Bir Zengin Olsam – 1971 – Senede Bir Gün – 1971 – Cımbız Ali – 1971 – Çılgın Yenge – 1971 – Emine – 1971 – Kadifeden Kesesi – 1971 – Son Hıçkırık – 1971 – Beyoğlu Güzeli – 1971 – Tarkan: Viking Kanı – 1971 – Bir Varmış Bir Yokmuş – 1971 – Zindandan Gelen Mektup – 1970 – Ham Meyva – 1970 – Adım Kan Soyadım Silah – 1970 – Allı Yemeni – 1970 – Berduş Kız – 1970 – Dikkat Kan Aranıyor – 1970 – Kalbimin Efendisi – 1970 – Sürtük – 1970 – Dönme Bana Sevgilim – 1970 – Kördüğüm – 1970 – Kara Dutum – 1970 – Acı İle Karışık – 1969 – Nisan Yağmuru – 1969 – Tel Örgü – 1969 – Gel Desen Gelemem ki – 1969 – Çakırcalı Mehmet Efe – 1969 – Gelin Ayşem – 1969 – Sevdalı Gelin – 1969 – Kınalı Keklik – 1969 – Fakir Kızı Leyla – 1969 – Kara Gözlüm Efkarlanma – 1968 – Gönüllü Kahramanlar – 1968 – İngiliz Kemal – 1968 – Menderes Köprüsü – 1968 – Katip / Üsküdar’a Giderken – 1968 – İncili Çavuş – 1968 – Atlı Karınca Dönüyor – 1968 – İstanbul’da Cümbüş Var – 1968 – Kışlalar Doldu Bugün – 1968 – Kalbimdeki Yabancı – 1968 – Kanlı Nigar – 1968 – Trafik Belma – 1967 – Ömre Bedel Kız – 1967 – Silahları Ellerinde Öldüler – 1967 – Sürtüğün Kızı – 1967 – Yaşlı Gözler – 1967 – Yıkılan Gurur – 1967 – Büyük Kin – 1967 – Kara Davut – 1967 – Bir Annenin Gözyaşları – 1967 – Elveda – 1967 – Mahzun Gönüller – 1966 – Boyacı – 1966 – Halime’yi Samanlıkta Vurdular – 1966 – Seni Bekleyeceğim – 1966 – Denizciler Geliyor – 1966 – Kartal Yavrusu Hamido – 1966 – Fakir Bir Kız Sevdim – 1966 – Allaha Ismarladık – 1966 – Seni Sevmiyorum – 1966 – Ben Bir Sokak Kadınıyım – 1966 – Ölmeyen Aşk – 1966 – Yarın Ağlayacağım – 1966 – Bir Millet Uyanıyor – 1966 – Aşkın Kanunu – 1966 – Senede Bir Gün – 1965 – Helal Adanalı Celal – 1965 – Kart Horoz – 1965 – Sürtük – 1965 – Şekerli misin Vay Vay – 1965 – Adım Çıkmış Sarhoşa – 1965 – Bilen Kazanıyor – 1965 – Yalancının Mumu – 1965 – Dokunma Bozulurum – 1965 – Fatoş’un Fendi Tayfur’u Yendi – 1964 – Cımbız Ali – 1964 – Gözleri Ömre Bedel – 1964 – Kırk Küçük Anne – 1964 – Sahte Sevgili – 1964 – Var mı Bana Yan Bakan – 1964 – Cübbeli Gelin – 1964 – Şafak Bekçileri – 1963 – Can Pazarı – 1963 – Üç Çapkın Gelin – 1963 – Yedi Kocalı Hürmüz – 1963 – Günahsız Aşıklar – 1962 – Beş Kardeştiler – 1962 – Aşk Güzeldir – 1962 – Şeytan Bunun Neresinde – 1962 – Akasyalar Açarken – 1962 – Şoförün Karısı – 1962 – Damat Beyefendi – 1962 – Gençlik Hülyaları – 1962 – Can Evimden Vurdular – 1962 – Gurbet Yolcuları – 1962 – Minnoş – 1961 – Naciyem – 1961 – Sabırtaşı – 1961 – Biz İnsan Değil miyiz – 1961 – Taş Bebek – 1960 – Kırık Kalpler – 1960 – Ninno – 1959 – Ölürüm de Ayrılmam – 1959 – Zümrüt – 1959 – Sevdalı Gelin – 1959 – Aşk Rüyası – 1959 – Garipler Sokağı – 1959 – Allı Yemeni – 1958 – Sevmek Günah mı – 1958 – Ayrılık – 1958 – Altın Kafes – 1958 – Beraber Ölelim – 1958 – Çitlenbik – 1958 – Pusu – 1957 – Berduş – 1957 – Gelin Ayşem – 1957 – Kalbimin Şarkısı – 1956 – Büyük Sır – 1956 – İlk Ve Son – 1955 – Beklenen Şarkı – 1953

Oğuz Aral kimdir?




Oğuz Aral, 1936 yılında İstanbul’un Silivri ilçesinde Mediha-İsmail Aral çiftinin üç çocuğundan en büyüğü olarak doğmuştur. Babasını 9 yaşında kaybetti. Annesi ve üç kardeşiyle birlikte anneannesinin İstanbul Üsküdar’daki evine yerleşirler. Oğuz Aral, Güzin Aral ve karikatürist Tekin Aral’ın ağabeyidir.

Liseyi Davutpaşa Lisesi’nde bitirdi. İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nin üçüncü sınıfından ayrılarak, 1950’den sonra döneme damgasını vurmuş Akbaba, Marko Paşa, Dolmuş gibi çeşitli dergi ve gazetelerde karikatür çizmeye başlamıştır. 17 yaşına geldiğinde dönemin en büyük ve en uzun süreli yayın yapan mizah dergisi olan Akbaba’da profesyonel olarak çalışmaya başlamıştı.


Tiyatroya ilgisi 1958’de kurduğu pandomim tiyatrosu ile başlayan ve gelişen Oğuz Aral’ın, yazarlığı ve yönetmenliğinin yanısıra dekor tasarımını da üstlendiği ‘Huysuz İhtiyar’ yıllarca sahnede kaldı. Sanatçı, Müşfik Kenter’in 1980 yılında oynamaya başlli” adlı tek kişilik oyunu da yönetmişti. Oyunun 22 yıl boyunca seyirciyle buluşma sayısı 5.000’i aşmış ve bir rekora ulaşılmıştı.

Çizgi filmler gerçekleştirdi. 1972 yılında Mizah dergisi Gırgır’ı kurdu ve yönetti. Bu derginin el değiştirmesi üzerine 1989 sonlarında “Avni” adlı yeni bir mizah dergisi çıkarmaya başladı, 1996 yılına kadar da çıkarmaya devam etti. Hasan Kaçan, Latif Demir, Mehmet Çağçağ, Metin Üstündağ, Gani Müjde gibi onlarca ünlü karikatürist ve yazar, Oğuz Aral’ın yönetimindeki Gırgır dergisinde yetişti. Derginin kapanmasının ardından Hürriyet Gazetesi’ne geçen Aral, vefatına kadar karikatür ve yazılarını bu gazetede yayınladı.

Anadolu’nun çeşitli yerlerinde pandomim gösterileri sergileyen Oğuz Aral, Koca Yusuf (1966), Direkler Arası (1967), Bu Şehri İstanbul (1968), Ağustos Böceği ile Karınca (1971) adında çizgi filmleriyle de Türk çizgi film sektöründe önemli bir yere sahiptir. Türkiye’nin ilk canlı karikatür stüdyosunu kurdu ve burada reklam filmleri yaptı.

Kardeşi Tekin Aral ile birlikte çıkarttıkları Gırgır dergisi, zaman zaman 1.000.000’a ulaşan haftalık tirajı ile dünyanın en çok satan üçüncü mizah dergisi oldu. Dünyada mizah dergisi olarak satışta birinci Rusya’da “Timsah” adlı mizah dergisi, ikinci ABD’de “Mad” Mizah dergisi, üçüncü ise Türkiye’den “Gırgır” mizah dergisidir.

Muhalif tavrıyla da bilinen Gırgır dergisi 12 Eylül döneminde kapatılan ilk yayın organlarından biri oldu ve dergi aynı dönemde birçok kez soruşturmaya uğradı.

Avanak Avni tiplemesinin yaratıcısı olan Oğuz Aral, Hayk Mammer, Köstebek Hüsnü, Utanmaz Adam ve Vites Mahmut gibi tiplemeleriyle de tanınıyordu.

Evlilikleri : 1.evliliği : İlk evliliğini 1956 yılında Sevil Güner Ener hanım ile yapan Oğuz Aral,1964 yılında boşanmıştır. 2.evliliği: ikinci ve son evliliğini balerin Tolga Tiğin ile 1964 yılında yaptı, çiftin beraberliği Oğuz Aral’ın vefatına kadar devam etti. Elgin adında bir kızı, Seyit Ali (d.1970) adında bir oğlu var.

26 Temmuz 2004’te haftalık tatil için gittiği Bodrum’da kalp krizi geçirerek 68 yaşında vefat etti. Zincirlikuyu Mezarlığı’nda toprağa verildi. Ölümünden sonra anısına 26 Temmuz 2005 tarihinde İstanbul Cihangir parkına heykeli dikildi.

Yönettiği Bazı Tiyatro Oyunları: Huysuz İhtiyar Keşanlı Ali Destanı


Kamran Usluer kimdir?



1937 yılında İzmir'de doğdu. Otuz yılı aşkın emek verdiği Türk sinemasında en çok Eşkıya'daki Berfo ve Salkım Hanımın Taneleri'ndeki Halit Bey karakterleriyle tanınır. İstanbul Şehir Tiyatrolarında uzun süre çalışmış, buradan 2002 yılında, yaş haddinden emekli olmuştur. Ayrıca, uzun yıllar seslendirme yapmıştır. Akciğer kanseri nedeniyle uzun süre tedavi görmüş, ancak 2004 yılında tedavi gördüğü Acıbadem Hastanesi'nde vefat etmiştir. Oynadığı Filmler Yadigar (TV), Musa Dayı - 2004 Karşılaşma, Hikaye Anlatıcısı - 2002 Gülbeyaz (TV), Demir Demiroğlu - 2002 Yeditepe İstanbul (TV), Sadi - 2001 Martılar ve İstanbul - 2000 Salkım Hanımın Taneleri, Halit Bey - 1999 Sıcak Saatler (TV) - 1998 Eşkıya, Berfo - 1996 Aziz Ahmet (TV) - 1994 Süper Baba (TV) - 1993 Raziye - 1990 Hiçbir Gece - 1989 Kaldırım Serçesi - 1989 Aşkın İlk Yarısı, Suat - 1987 Ses - 1986 Gelmeyin Üstüme - 1986 Kıskaç - 1986 Çıplak Vatandaş - 1985 En Büyük Şaban, Faik Bey - 1983 Nasıl İsyan Etmem - 1982 Kırık Bir Aşk Hikayesi, Bedri - 1981 Emekli Başkan (TV) - 1979 Kanal, Haşim Ağa - 1978 At Gözlüğü - 1978 Özgürlüğün Bedeli (TV) - 1977 Gençlik Köprüsü, Tarih Öğretmeni - 1975 Enayi - 1974 Esir Hayat, Ali Rıza - 1974 Endişe - 1974 Zavallılar, Mahkum avukat - 1974 Vurun Kahpeye, Uzun Hüseyin - 1973 Ben Doğarken Ölmüşüm - 1973 Düğün, Halil - 1973 Patron - 1973 Gelin Hıdır - 1973 Yaralı Kurt, Polis - 1972 Alın Yazısı, Beşir - 1972 Gökçeçiçek - 1972 Tarkan Altın Madalyon, Atilla - 1972 Seslendirme Tanrıların Tahtı Nemrut Dağı - 2000 Ödülleri 5. Adana Altın Koza Film Festivali, 1973 En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu (Gelin) 12. Ankara Film Festivali, 2000 En İyi Erkek Oyuncu (Salkım Hanımın Taneleri)


Prof. Dr. Edip Günay kimdir?



10 Mart 1931 yılında Milas'ta doğdu. 1948'de Erzurum Erkek İlköğretmen Okulu'nu bitirdi. Aynı yıl Prof. Eduard Zuckmayer'in bölüm başkanLığını yapmakta olduğu, Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Müzik Bölümü'ne girerek Lico Amar'ın keman öğrencisi oldu ve bu okulu 1951 Haziran'ında bitirdi.

Askerlik hizmeti ile 3 yıl Bingöl Ortaokulu ve 3 yıl Bolu Lisesi müzik öğretmenliğinden sonra, bir sınavı kazanarak Gazi Eğitim Enstitüsü Müzik Bölümü'nde Bernhard Klein'ın yanında asistanlığı görevine atandı (1958).

DAAD bursu ile Batı Almanya'da üç yıl keman ve oda müziği alanında öğrenim gördü. (1961-1964) Ankara'ya dönüşte Devlet Konservatuarı öğretim elemanı Belçika'lı Jules Hingy ile özel olarak çalıştı. (1965-1967)

Hacettepe Üniversitesi Sosyal ve İdari Bilimler Fakültesi Eğitim Bölümü'nde Hazırlık Praogramı'nı bitirerek Psikolojik Danışma ve Rehberlik Bölümü'nde Bilim Uzmanlığı derecesini aldı (1974). Doktora yeterlilik sınavını (1976) vererek, "Fon Müziğinin İnsanın Çalışmasına Etkisi"ni inceleyen deneysel araştırması ile Bilim Doktoru Ünvanını aldı (1978). Marmara Üniversitesi'nde Doçentlik (1988) ve Profesörlük (1995) ünvanlarını aldı.

Hizmet olarak, müzik öğretmenliği (7 yıl), Gazi Enstitüsü'nde asistanlık (3 yıl) ve Almanya dönüşünden sonra öğretmenlik (15 yıl), Dokuz Eylül Üniversitesi Müzik Bilimleri Bölümü'nde bir süre bölüm başkanlığı olarak öğretim görevliliği (6 yıl), Marmara Üniversitesi Atarürk Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Bölümü'nde öğretim üyeliği (10 yıl) ile şu günlerde Bölüm Başkanlığı sayılabilir. Ayrıca Yüksek Lisans ve Doktora düzeyinde Araştırmacılık, Müzik Psikolojisi gibi dersler vermiş ve araştırmalara danışmanlık yapmış, konferanslar vermiş, seminerler düzenlemiştir. Kendisi aynı zamanda Kopuz Oda Orkestrası üyesiydi.

Yayın olarak, 11 ciltlik "KEMAN" ile Çevreden Evrene Keman Eğitimi I (Ali UÇAN'la birlikte), üçü uluslararası nitelikte 20 bilimsel bildiri ve 18 yayınlanmış makale sayılabilir.

Prof.Günay; MÜZED Ödülü ile Andante Dergisi Müzik Eğitimi Özel Ödülü'ne layık görülmüştü.

26 Temmuz 2010'da aramızdan ayrıldı.

75 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Comentários


bottom of page