Haber ajanslara düştüğünde bir coşku kapladı içimi; "işte zaman adaletini bir kez daha gösterdi" diye düşündüm önce; sonra da "bu haberi yaymalıyım." Böylesi bir haberi duymak, en çok da "dedeyi" sevindirirdi, gururlandırırdı. Öyle ya, ülkenin "seçilmiş ilk sosyalist başkanı" olacaksın, halkının mutluluğu, refahı için çalışırken yıkmaya uğraştığın düzen ordunda yandaşını bulacak, darbe yapacaklar yönetimine karşı, teslim olmayacaksın, ama elinde silahın katledileceksin; o yıllarda torunlarından biri 8, ikisi 2 yaşında... Aradan yıllar geçecek, zaman hükmünü yürütecek, haklı olanın hakkı teslim edilecek, teslim olmayanların torunlarından biri kendini deviren ordunun başına geçecek.
Böylesi bir "zamanın adaleti" en çok kimi sevindirir; doğal olarak "dede"yi.
Yazı sürecek...
Opmerkingen